Modele funkcjonowania i rozwój terminali intermodalnych na przykładzie województwa wielkopolskiego

Autor

  • Michał Beim Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu Wydział Inżynierii Środowiska i Gospodarki Przestrzennej
  • Bartosz Mazur Urząd Miasta Rybnik
  • Andrzej Soczówka Uniwersytet Śląski Wydział Nauk o Ziemi
  • Robert Zajdler Politechnika Warszawska Wydział Administracji i Nauk Społecznych

DOI:

https://doi.org/10.24917/20801653.313.7

Słowa kluczowe:

kolej, rozwój, terminale intermodalne, transport intermodalny, Wielkopolska

Abstrakt

Artykuł przedstawia wyniki badań z lat 2013-2016 dotyczących transportu intermodalnego w Wielkopolsce, kładąc szczególny nacisk na modele rozwoju i funkcjonowania terminali intermodalnych. Ponadto zwrócono uwagę na bariery rozwoju terminali, jakie napotkają ich operatorzy lub potencjalni inwestorzy. W Wielkopolsce można zaobserwować koegzystencję czterech modeli funkcjonowania transportu intermodalnego. W pierwszym z nich terminal stanowi ekspozyturę kluczowych portów morskich. Rolą terminala jest zapewnienie przedłużenia łańcucha logistycznego portu w regionach śródlądowych. W drugim modelu transport intermodalny staje się poszerzeniem portfolio usług przewoźników towarowych. Trzeci model działalności to uzupełnienie oferty parku przemysłowego czy specjalnej strefy ekonomicznej. Ostatni model to terminale lokowane w pobliżu transportochłonnych zakładów przemysłowych. Badania dowiodły, że wszystkie cztery modele znajdują miejsce na rynku usług logistycznych. Koniecznością jest wypracowanie modelu wsparcia terminali intermodalnych ze środków unijnych: czy inwestować w tworzenie jednego, dwóch dużych terminali w regionie czy sieci kilku lub kilkunastu mniejszych. Oprócz działań inwestycyjnych ważny jest też wzrost świadomości przedsiębiorców oraz przedstawicieli administracji publicznej.

Downloads

Download data is not yet available.

Metrics

Metrics Loading ...

Biogramy autorów

Michał Beim - Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu Wydział Inżynierii Środowiska i Gospodarki Przestrzennej

Michał Beim, dr, Wydział Inżynierii Środowiska i Gospodarki Przestrzennej, Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu. Zajmuje się naukowo problematyką transportu miejskiego i regionalnego oraz związkami z planowaniem przestrzennym. Absolwent gospodarki przestrzennej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 2007 roku obronił tamże rozprawę doktorską nt. procesów suburbanizacji. W latach 2009– 2011 stypendysta Fundacji Alexandra Humbolta w Instytucie Transportu i Mobilności Politechniki w Kaiserslautern (Niemcy). Od 2012 roku adiunkt w Instytucie Melioracji, Kształtowania Środowiska i Geodezji Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Autor lub współautor ponad 70 publikacji naukowych (w tym 5 książek) oraz ponad 20 artykułów opinii w prasie codziennej. Od 2009 roku ekspert Instytutu Sobieskiego w Warszawie. W latach 2014–2016 członek Głównej Komisji Urbanistyczno-Architektonicznej. W latach 2016-2017 roku członek zarządu PKP S.A.

Bartosz Mazur - Urząd Miasta Rybnik

Bartosz Mazur, dr, Urząd Miasta Rybnik. Ekonomista transportu, absolwent Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, specjalizuje się w zagadnieniach związanych z systemami transportowymi, posiada wieloletnie doświadczenie w sektorze publicznym i w praktyce gospodarczej. Pracował m.in. w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Śląskiego, w Przewozach Regionalnych i w Urzędzie Transportu Kolejowego. Autor i współautor kilkudziesięciu prac ogłoszonych drukiem, a także wielu dokumentów wdrożeniowych dla ministerstw i jednostek samorządowych. Obecnie jest doradcą prezydenta miasta Rybnik ds. transportu zintegrowanego.

Andrzej Soczówka - Uniwersytet Śląski Wydział Nauk o Ziemi

Andrzej Soczówka, dr, Uniwersytet Śląski, Wydział Nauk o Ziemi. Absolwent Wydziału Nauk o Ziemi Uniwersytetu Śląskiego, specjalista z zakresu geografii transportu, od 2013 roku adiunkt w Katedrze Geografii Ekonomicznej na macierzystym wydziale. W swoim dorobku naukowym ma 4 monografie, w tym 2 poświęcone problematyce publicznego transportu zbiorowego na obszarze województwa śląskiego, kilka rozdziałów w monografiach oraz 30 artykułów w czasopismach specjalistycznych. Współautor ekspertyz dla administracji rządowej i samorządowej. Posiada kilkuletnie doświadczenie kartograficzne w zakresie redakcji map transportowych. Aktywnie udziela się we władzach Polskiego Towarzystwa Geograficznego.

Robert Zajdler - Politechnika Warszawska Wydział Administracji i Nauk Społecznych

Robert Zajdler, dr, Politechnika Warszawska, Wydział Administracji i Nauk Społecznych. Radca prawny, założyciel kancelarii prawnej świadczącej usługi dla sektora energetycznego (Zajdler Energy Lawyers), adiunkt na Politechnice Warszawskiej, ekspert ds. energetycznych w Instytucie Sobieskiego. Wcześniej, pracując dla Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa, był m.in. pełnomocnikiem Polski w postępowaniach arbitrażowych, w tym opartych na Traktacie Karty Energetycznej oraz regułach FIDIC. Pracując dla Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej, zajmował się negocjacjami akcesyjnymi Polski do Unii Europejskiej oraz dostosowaniem prawa polskiego do wymogów prawa Unii Europejskiej. Pracował również dla Komisji Europejskiej. Wykładowca i autor licznych publikacji w dziedzinie energetyki

Robert Zajdler, Ph.D., Legal Adviser, Warsaw University of Technology, Faculty of Administration and Social Sciences. He is an associate professor at the Warsaw University of Technology, where he is also the Dean Plenipotentiary for International Cooperation and the Head of Election Committee at the Faculty. He also practices as a legal advisor and runs his own firm which provides services for the energy sector (Zajdler Energy Lawyers & Consultants). He is an expert in energy issues at the Sobieski Institute. While working for the State Treasury Solicitors’ Office he represented Poland as a co-counsel in arbitration proceedings, including those carried on under the Energy Charter Treaty (Mercuria Energy Group Ltd. vs. The Republic of Poland) and FIDIC. While working for the Office of the Committee for European Integration he was involved in the negotiations on Poland’s accession to the European Union and approximation of the Polish law with the UE requirements. He has also worked for the European Commission He is an influential speaker. He has authored many scientific publications on energy issues.

Bibliografia

Banister, D. (2005). Unsustainable transport: city transport in the new century. Abingdon: Routledge – Taylor & Francis.

Beim, M., Mazur, B., Soczówka, A., Zajdler, R. (2015). Transport intermodalny w województwie wielkopolskim w latach 2004–2014. Przemiany, stan obecny i perspektywy rozwoju. Poznań: Wielkopolskie Regionalne Obserwatorium Terytorialne, 212.

Czarnecka, J., Merkisz-Guranowska, A. (2013). Ocena infrastruktury transportu intermodalnego w Polsce. Pojazdy Szynowe, 3, 27–34 Dyrektywa Rady nr 92/106/EWG z dnia 7 grudnia 1992 r. w sprawie stworzenia wspólnych zasad dla pewnych rodzajów kombinowanych przewozów towarów pomiędzy państwami członkowskimi.

Engelhardt, J. (2013). Polityka państwa w zakresie transportu intermodalnego w Polsce. Problemy Transportu i Logistyki, 22, 57–80.

Grzelakowski, A.S. (2014). Rozwój rynku przewozów intermodalnych w Polsce i jego wpływ na portowy rynek kontenerowy. Logistyka, 2, 13–22.

Guszczak, B., Foltyński, M. (2013). Transport intermodalny jako ogniwo łańcucha dostaw. Problemy Transportu i Logistyki, 21, 47–58.

Jakubowski, L. (2006). Miejsce systemów intermodalnych w systemie transportowym. Problemy Kolejnictwa, 142, 28–36.

Jacyna, M., Pyza, D. (2015). Rola intermodalnych terminali przeładunkowych w przewozach kolejowo- drogowych. Problemy Kolejnictwa, 169, 15–27.

Janic, M. (2007). Modelling the full costs of an intermodal and road freight transport network. Transportation Research Part D: Transport and Environment, 12, 33–44.

Jeleń, I., Foltyński, M., Guszczak, B. (2011). Intermodalność w łańcuchach dostaw – jak przezwyciężyć bariery rynku. Logistyka, 6.

Komunikat w sprawie konsultacji społecznych projektu ustawy wraz z jego tekstem, zamieszczony 30 września 2016 roku (2016, 22 grudnia). Witryna internetowa Ministerstwa Infrastruktury i Budownictwa. Pozyskano z http://mib.gov.pl/2-514324a4ec938- 1797355-p_1.htm

Korzeb, J., Kostrzewski, A. (2012). Ocena i rola technologicznych aspektów przeładunku samobieżnych zestawów drogowych w transporcie intermodalnym. Logistyka, 4.

Krawczyk, T. (2013). Zarządzanie łańcuchami dostaw w transporcie intermodalnym. Logistyka, 5, 117–120.

Lipińska-Słota, A. (2012). Transport intermodalny na rynku przewozów ładunków w Polsce. Logistyka, 4, 507–514.

Markusik, S. (2009). Infrastruktura logistyczna w transporcie, t. 1 – Środki transportu. Gliwice: Politechnika Śląska.

Markusik, S. (2010). Infrastruktura logistyczna w transporcie, t. 2 – Infrastruktura punktowa – magazyny, centra logistyczne i dystrybucji, terminale kontenerowe. Gliwice: Politechnika Śląska.

Markusik, S. (red.) (2013). Infrastruktura logistyczna w transporcie, t. 3, cz. 1 – infrastruktura liniowa: wodna, transport lotniczego oraz telematyka transportu, Gliwice: Politechnika Śląska.

Mathisen, T.A., Hanssen, T.-E.S. (2014). The academic literature on intermodal freight transport. Transportation Research Procedia, 3, 611–619.

Merkisz-Guranowska, A., Czerwiński, J. (2014). Stan rozwoju transportu intermodalnego w przewozach kolejowych kombinowanych w Polsce. Pojazdy Szynowe 2, 16–22.

Nader, M., Kostrzewski, A. (2014). Podstawowe założenia struktury procedury projektowania centrum przeładunkowego dla transportu intermodalnego. TTS Technika Transportu Szynowego, 10, 21–26.

Niezgoda, T., Krasoń, W., Barnat, W., Stankiewicz, M. (2012). Symulacje kinematyczno-dynamiczne działania wagonu z obrotową platformą do przewozów intermodalnych. Modelowanie Inżynierskie, 13(44), 223–228.

Nowakowski, T., Kwaśniowski, S., Zając, M. (2010). Transport intermodalny w aspekcie realizacji modelu Systemu Logistycznego Polski. Prace Naukowe Politechniki Warszawskiej. Transport, 76, 103–111.

Paradowska, M. (2011). Rozwój zrównoważonych systemów transportowych polskich miast i aglomeracji w procesie integracji z Unią Europejską – przykład aglomeracji wrocławskiej. Opole: Uniwersytet Opolski.

Rosa, G. (2013). Uwarunkowania rozwoju transportu intermodalnego w Polsce. Problemy Transportu i Logistyki, 22, 281–294.

Rozporządzenie z dnia 4 września 2006 r. w sprawie trybu, sposobu i warunków współfinansowania inwestycji kolejowych w transporcie intermodalnym.

Rynek powierzchni magazynowych w Polsce, I kwartał 2016 (2016, 22 grudnia). Cushman & Wakefield. Pozyskano z http://www.qbusiness.pl/uploads/Raporty/cwmag12016.pdf

Skolasiński, L. (2006). Transport intermodalny w Europie oraz w Polsce. Przegląd Komunikacyjny, 4, 3–15.

Stokłosa, J. (2010). Systemy przewozu pojazdów transportem intermodalnym z poziomym przeładunkiem – porównanie. Logistyka, 2.

Stokłosa, J., Liščák, Š. (2014). Ewolucje technologii przeładunkowych jako narzędzie zwiększające efektywność przewozów intermodalnych. Logistyka, 2, 57–61.

Szepietowska, E., Baran, J. (2012). Perspektywy rozwoju transportu intermodalnego w Polsce. Logistyka, 6.

Ustawa z dnia 28 marca 2003 roku o transporcie kolejowym (Dz.U. z 2016 r. poz. 1727, z późn. zm.).

Transport – wyniki działalności (2004–2015) (2005–2016). Warszawa: GUS.

Winebrake, J.J., Corbett, J.J., Falzarano, A., Hawker, J.S., Korfmacher, K., Ketha, S., Zilora, S. (2008). Assessing energy, environmental, and economic tradeoffs in intermodal freight transportation. Journal of the Air & Waste Management Association, 58(8), 1004–1013.

Wojdygowski, Z. (2014). Bariery rozwoju transportu intermodalnego w Polsce – dylematy i oczekiwania. Infrastruktura Transportu, 5, 58–61.

Zamkowska, S. (2013). Transport intermodalny – szansą na zwiększenie udziału kolei w rynku. Autobusy – TEST, 3, 97–106.

Zielaskiewicz, H. (2010). Transport intermodalny na rynku usług przewozowych. Radom: Instytut Technologii Eksploatacyjnych PIB.

Pobrania

Opublikowane

2017-09-27

Jak cytować

Beim, M., Mazur, B., Soczówka, A., & Zajdler, R. (2017). Modele funkcjonowania i rozwój terminali intermodalnych na przykładzie województwa wielkopolskiego. Prace Komisji Geografii Przemysłu Polskiego Towarzystwa Geograficznego, 31(3), 95–113. https://doi.org/10.24917/20801653.313.7