Wybrane aspekty turystyki dostępnej w Krakowie w opinii studentów z niepełnosprawnością
DOI:
https://doi.org/10.24917/20801653.313.4Słowa kluczowe:
dostępność, Kraków, osoby niepełnosprawne, turystyka dostępnaAbstrakt
Kraków jest jednym z czołowych polskich miast inwestujących w prężnie rozwijający się sektor turystyczny. Prowadzi to do konieczności rozwijania infrastruktury i usług dostępnych dla wszystkich. Duże nakłady finansowe, dotacje europejskie oraz współpraca z organizacjami pozarządowymi pozwoliły, aby miasto stało się pionierem w przystosowaniu przestrzeni miejskiej dla osób niepełnosprawnych. Artykuł jest analizą stanu rozwoju turystyki dostępnej w Krakowie. Jego celem jest ocena dostępności przestrzeni turystycznej miasta Krakowa dla osób z dysfunkcjami. Wykonano badanie ankietowe na grupie 213 osób posiadających orzeczenie o niepełnosprawności w przedziale wiekowym 20-26 lat, którzy mieszkają w Krakowie. W kwestionariuszu ankiety zapytano ich o ograniczenia podczas poruszania się po mieście używanymi przez nich środkami transportu. Zbadano stopień przystępności miasta i projekty realizowane na rzecz turystyki osób niepełnosprawnych. Artykuł zwraca uwagę także na oczekiwania wobec turystyki dostępnej respondentom. Na podstawie wniosków z przeprowadzonego badania w artykule wykazano, iż pomimo wielu skutecznych działań samorząduDownloads
Metrics
Bibliografia
Buhalis, D., Darcy, S., Ambrose, I. (2012). Best Practice in Accessible Tourism. Inclusion, Disability, Ageing Population and Tourism. Bristol: Channel View Publications.
Buhalis, D., Eichhron, V., Michopoulou, E., Miller, G. (2006). Accessibility market and stakeholder analysis. One-stop-shop for Accessible Tourism in Europe (OSATE), Surrey: University of Surrey.
Buj, C. (2010) (2016, 2 grudnia). Paving the way to accessible tourism. Leeds: International Centre For Responsible Tourism Leeds Metropolitan University. Pozyskano z http://www.accessibletourism.
org/resources/cb_surveyreport2010-2.pdf Butler, R. (1994). Geography and vision – impaired and blind populations. Transactions of the Institute of British Geographers, 19, 366–368.
Cormode, L. (1997). Emerging Geographies of Impairment and Disability: an Introduction. Guest Editorial. Environment and Planning D: Society and Space, 15(4), 387–390.
Czarnecki, B., Siemiński, W. (2004). Kształtowanie bezpiecznej przestrzeni publicznej. Warszawa: Difin.
Darcy, S., Ambrose, I., Schweinsberg, S., Buhalis, D. (2011). Universal Approaches to Accessible Tourism. W: D. Buhalis, S. Darcy (red.). Accessible Tourism. Concepts and Issues. Bristol: Channel View Publications, 300-316.
Darcy, S., Daruwalla, P.S. (2005). Personal and Societal Attitudes to disability. Annals of Tourism Research, 32(3), 549–570.
European Commission (2011). Access – City Award 2010: Rewarding and inspiring accessible cities across the EU. Luxembourg: Publications Office of the European Union.
Marcin Popiel Evans, J, White, M. (1998). A review of transport resources for people with disabilities: A state-ofthe- art review’. Review Report 3. Vermont South: ARRB Transport Research.
Gleeson, B.J. (1996). A geography for disabled people? Transactions of the Institute of British Geographers, 21(2), 387–396.
Golledge, R.G. (1993). Geography and the Disabled: A Survey with Special References too Vision Impaired and Blind Populations. Transactions of the Institute of British Geographers, 18(1), 63–85.
Golledge, R.G. (1994). A response to Ruth Butler. Transactions of the Institute of British Geographers, 19, 369–372.
Golledge, R.G. (1996). A response to Gleeson and Imrie. Transactions of the Institute of British Geographers, 21, 404–410.
Golledge, R.G. (1997). On reassembling one’s life: overcoming disability in the academic environment. Environment and Planning D: Society and Space, 15(4), 391–409.
Harmonogram działań na rzecz osób niepełnosprawnych na rok 2016 (2016, 2 grudnia). Pozyskano z https://www.bip.krakow.pl/?sub_dok_id=76289
Jacobson, R.D. (2006). Disability, Geography of. W: B. Ward (red.). Encyclopedia of human geography. London: SAGE Publications, 109–111.
Kaganek, K. (2009). Turystyka osób niepełnosprawnych w aspekcie wybranych uwarunkowań. Kraków: European Association for Security.
Komisja Europejska (2010) (2016, 2 grudnia). Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów. Europejska strategia w sprawie niepełnosprawności 2010–2020: Odnowione zobowiązanie do budowania Europy bez barier. Pozyskano z http://www.pfon.org/images/dodatki/20101115_ke_strategia.pdf
Kurek, W., Mika, M. (red.) (2008) (2016, 2 grudnia). Waloryzacja przestrzeni miejskiej Krakowa dla potrzeb turystyki. Raport końcowy. Kraków: Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Pozyskano z https://www.bip.krakow.pl/zalaczniki/ dokumenty/n/62310
Lucas, K. (2004). Running on empty: Transport, social exclusion and environmental justice. Bristol: Policy Press.
Midura, F., Żbikowski, J. (red.). (2005). Krajoznawstwo i turystyka osób niepełnosprawnych. Biała Podlaska: Wydawnictwo Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej.
Ostrowska, A. (1994). Badania nad niepełnosprawnością w Polsce. Warszawa: Polska Akademia Nauk.
Parr, H. (1997). Mental Health, Public Space and the City. Questions of Individual and Collective Access. Environment and Planning D: Society and Space, 15(4), 435–454.
Preiser, W.F.E., Ostroff, E. (red.) (2001). Universal Design Handbook. New York: McGraw-Hill.
Prochorowicz, M. (2012). Turystyka społeczna jako forma aktywności osób niepełnosprawnych. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu. Wyzwania współczesnej polityki turystycznej: problemy polityki turystycznej, 259, 157–166.
Rotter-Jarzębińska, K., Wilkońska, A. (2007). Formy turystyki w Krakowie – stan i perspektywy rozwoju. Prace Geograficzne, 117, 125–139
Skalska, T. (2004). Turystyka osób niepełnosprawnych. Ograniczenia i możliwości rozwoju. Warszawa: Wyższa Szkoła Hotelarstwa Gastronomii i Turystyki.
Skalska, T. (2010). Nowe wyzwania gospodarki turystycznej. Turystyka osób niepełnosprawnych: porady dla usługodawców. Warszawa: Wydział Turystyki i Rekreacji, Szkoła Wyższa Przymierza Rodzin.
Taylor, Z., Józefowicz, I. (2012a). Daily mobility of disabled people for healthcare facilities and their accessibility in urban space. Geographia Polonica, 85(3), 5–22.
Taylor, Z., Józefowicz, I. (2012b). Geograficzne badania niepełnosprawności ze szczególnym uwzględnieniem codziennej ruchliwości osób niepełnosprawnych w przestrzeni miasta – część I. Przegląd Geograficzny, 84(2), 261–278.
Taylor, Z., Józefowicz, I. (2012c). Geograficzne badania niepełnosprawności ze szczególnym uwzględnieniem codziennej ruchliwości osób niepełnosprawnych w przestrzeni miasta – część II. Przegląd Geograficzny, 84(4), 529–558.
Taylor, Z., Józefowicz, I. (2012d). Intra-urban daily mobility of disabled people for recreational and leisure purposes. Journal of Transport Geography, 24, 155–172.
Uchwała Nr XXXI/506/15 Rady Miasta Krakowa z dnia 2 grudnia 2015 r. w sprawie Powiatowego Programu Działania na Rzecz Osób Niepełnosprawnych na lata 2015–2018.
Ustawa z dnia 17 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (tekst jednolity Dz.U. z 2008 r. nr 14, poz. 92, z późn. zm.)
Wilkońska, A., Rotter-Jarzębińska, K. (2014) (2016, 2 grudnia). Strategia rozwoju turystyki w Krakowie na lata 2014–2020, dokument przyjęty Uchwałą Rady Miasta Krakowa nr CXXI/1965/14 z dnia 5 listopada 2014 r. Pozyskano z https://www.bip.krakow.pl/?sub_ dok_id=20667 www.fotomaris.pl (2016, 2 grudnia).www.krakow.pl (2016, 2 grudnia).
Wysocki, M. (2009). Dostępna przestrzeń publiczna. Samorząd równych szans. Kraków: Fundacja Instytut Rozwoju Regionalnego.
Zajadacz, A. (2014). Dostępność przestrzeni turystycznej w ujęciu geograficznym. Turyzm, 24(1), 49–55.
Zajadacz, A. (2015). Wkład geografii niepełnosprawności w rozwój „turystyki dostępnej”. Turyzm, 25(1), 19–28.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Artykuły publikowane są zgodnie z warunkami licencji Creative Commons (CC BY-ND 4.0; uznanie autorstwa-bez utworów zależnych).
