Rola odnawialnych źródeł energii w Krajowym Systemie Elektroenergetycznym

Autor

  • Mateusz Ćwikła Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Instytut Geografii

DOI:

https://doi.org/10.24917/20801653.293.1

Słowa kluczowe:

biomasa, energia słoneczna, energetyka wodna, energetyka wiatrowa, geotermia, KSE, OZE

Abstrakt

Udział odnawialnych źródeł energii (OZE) w Krajowym Systemie Elektroenergetycznym (KSE) od kilku lat systematycznie wzrasta. W Polsce energia ze źródeł odnawialnych obejmuje energie: promieniowania słonecznego, wiatru, wody, zasobów geotermalnych oraz energię wytworzoną z biopaliw stałych, biogazu i biopaliw ciekłych, a także energię otoczenia pozyskiwaną przez pompy ciepła. W niniejszej pracy została przedstawiona aktualna sytuacja na rynku energii elektrycznej, z uwzględnieniem mocy zainstalowanej. Zasadniczym celem artykułu było określenie roli odnawialnych źródeł energii w funkcjonowaniu KSE wraz ze wskazaniem potencjałów technicznych i realnych potencjałów rynkowych OZE dotyczących możliwości wykorzystania energii elektrycznej. W Polsce w ostatnich latach dokonał się znaczący postęp w zakresie efektywnego wykorzystania energii. W unijnej perspektywie finansowej 2014-2020 zapisano w celach wspieranie przejścia na gospodarkę niskoemisyjną we wszystkich sektorach. Promowanie efektywności energetycznej i użycia OZE w przedsiębiorstwach i budynkach mieszkaniowych dotyczy zmniejszenia strat energii, ciepła i wody oraz kompleksowej modernizacji energetycznej budynków i obiektów.

Downloads

Download data is not yet available.

Metrics

Metrics Loading ...

Biogram autora

Mateusz Ćwikła - Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Instytut Geografii

Mateusz Ćwikła ukończył inżynierię środowiska na Politechnice Świętokrzyskiej i studia magisterskie z geografii (specjalność gospodarka przestrzenna) na Uniwersytecie Jana Kochanowskiego w Kielcach. Jest stypendystą MNiSW, fundacji „Sapere Auso” oraz „Wiatr w Żagle”. Laureat ogólnopolski branży przyrodniczo-rolniczej w konkursie na najlepszego studenta RP „Studencki Nobel 2012”, uzyskał również tytuł najlepszego studenta RP „Primus Inter Pares” 2012. Opublikował 27 artykułów naukowych z zakresu kształtowania środowiska, hydrogeologii, antropogeografii oraz geografii społeczno-ekonomicznej. Jest również autorem książki Jankowa na przestrzeni dziejów. Interesuje się przemysłem oraz ekologią. Pracuje w firmie MAN Bus Sp. z o.o. Oddział w Starachowicach. Obecnie jest doktorantem Instytutu Geografii Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie.

Bibliografia

Badyda, K. (2013). Energetyka wiatrowa. Aktualne trendy rozwoju w Polsce. Energetyka, 5, 393–398.

GLOBEnergia (2014, 10 grudnia). Pozyskano z www.globenergia.pl/ zestawienia/tag/farma%20fotowoltaiczna

Czyżewski, W.P. (2009). Wykorzystanie energii geotermalnej w Polsce – dziś i w niedalekiej przyszłości. Nowa Energia, 1(7), 64–66.

Dudziński, K. (2014). Czy odnawialne źródła energii oraz efektywność energetyczna mogą wpłynąć na ograniczenie importu energii? Gazeta Finansowa, lipiec.

Dziamski, P., Kamińska, M., Michałowska-Knap, K., Wiśniewski, G. (2011). Energetyka rozproszona. Warszawa: Instytut na rzecz Ekorozwoju.

Efektywność wykorzystania energii w latach 2002–2012 (2014). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny. Informacje i opracowania statystyczne.

Energia ze źródeł odnawialnych w 2012 roku (2013). Warszawa: GUS.

Energy Economic Developments in Europe (2014). Bruksela: European Commission.

Kapuściński, J., Rodzoch, A. (2006). Geotermia niskotemperaturowa w Polsce – Stan aktualny i perspektywy rozwoju. Warszawa: Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

Kępińska, B. (2013). Wykorzystanie energii geotermalnej w Polsce. Technika Poszukiwań Geologicznych Geotermia, Zrównoważony Rozwój, 1, 5–23.

Korczak, A., Rduch J. (2009). Energetyka wodna w Polsce. Stan aktualny i perspektywy rozwoju,Lublin: Komitet Inżynierii Środowiska PAN, t. 3, 33–61.

Krajowe Centrum Wdrożeń Czystszej Produkcji (2014, 10 grudnia), http://cp.gig.katowice.pl/elektro_wod.html

Krajowy plan działania w zakresie energii ze źródeł odnawialnych (2010). Warszawa: Ministerstwo Gospodarki.

Maciejewski, Z. (2011). Stan krajowego systemu elektroenergetycznego, Polityka Energetyczna,14(2), 249–258.

Miciuła, K. (2011). Potencjał biomasy na cele energetyczne. W: M. Jasiulewicz (red.). Wykorzystanie biomasy w energetyce, aspekty ekonomiczne i ekologiczne. Koszalin: Centrum Naukowo--Badawcze Energii Odnawialnej Politechniki Koszalińskiej, 305–317.

Polityka energetyczna Polski do 2030 roku (2009). Załącznik do uchwały nr 202/2009 Rady Ministrów. Warszawa: Ministerstwo Gospodarki.

Polskie Sieci Elektroenergetyczne (2014, 20 listopada). Pozyskano z www.pse.pl

Popczyk, J. (2010). Energetyka rozproszona jako odpowiedź na potrzeby rynku i pakietu energetyczno--klimatycznego, Warszawa: Instytut na rzecz Ekorozwoju.

Popczyk, J. (2011). Energetyka rozproszona – od dominacji energetyki w gospodarce do zrównoważonego rozwoju, od paliw kopalnych do energii odnawialnej i efektywności energetycznej. Warszawa: Polski Klub Ekologiczny Okręg Mazowiecki.

Poskrobki, B. (red.) (2011). Gospodarowanie energią na poziomie lokalnym. Białystok: Wyższa Szkoła Ekonomiczna.

Przygrodzki, M. (2012). Generacja rozproszona jako aktywny uczestnik zarządzania pracą KSE. Elektroenergetyka, 3–4, 98–104.

Program 2014–2020 Infrastruktura i środowisko. Wsparcie efektywności energetycznej w latach 2014–2020 ze środków Unii Europejskiej (2013). Warszawa: Ministerstwo Infrastruktury i Rozwoju.

Roszkowski, A. (2013). Energia z biomasy – efektywność, sprawność i przydatność energetyczna. Problemy Inżynierii Rolniczej, 1(1), 97–124.

Rynek fotowoltaiki w Polsce – diagnoza (2012). Katowice: Park Naukowo-Technologiczny Euro--Centrum.

Silarska-Piaskowska, M. (2014). Analiza możliwości pozyskania energii z biomasy w Polsce. Polityka Energetyczna, 17(4), 239–248.

Sobolewski M., (2010). Perspektywy wykorzystania odnawialnych źródeł energii w Polsce. StudiaBAS, 1(21), 267–290.

Strategia Bezpieczeństwo Energetyczne i Środowisko – perspektywa do 2020 roku (2013). Warszawa:Ministerstwo Środowiska.

Sztuba, W. (red.) (2014, 10 grudnia). Energetyka wiatrowa w Polsce. Raport TPA Horwath i BSJP.

Pozyskano z http://www.tpa-horwath.pl/sites/default/files/downloads/raport_wiatrowy_2013_0.pdf

Urząd Regulacji Energetyki (2014). Pozyskano z www.ure.gov.plWiśniewski, G. (red.) (2007). Możliwości wykorzystania odnawialnych źródeł energii w Polsce do2020 roku. Warszawa: Instytut Energetyki Odnawialnej.

Wiśniewski, G., Michałowska-Knap, K., Koć, S. (2012). Energetyka wiatrowa – stan aktualny i perspektywy rozwoju w Polsce. Warszawa: Instytut Energetyki Odnawialnej.

Wiśniewski, G., Michałowska-Knap, K., Oniszk-Popławska, A., Więcka, A., Dziamski, P., Kamińska,M., Curkowski, A. (2011). Określenie potencjału energetycznego regionów Polski w zakresie odnawialnych źródeł energii. Warszawa: Ministerstwo Rozwoju Regionalnego.

Zaporowski, B. (2014). Efektywność energetyczna i ekonomiczna perspektywicznych technologii wytwarzania energii elektrycznej. Acta Energetica, 2, 156–166.

Opublikowane

2015-02-22

Jak cytować

Ćwikła, M. (2015). Rola odnawialnych źródeł energii w Krajowym Systemie Elektroenergetycznym. Prace Komisji Geografii Przemysłu Polskiego Towarzystwa Geograficznego, 29(3), 5–25. https://doi.org/10.24917/20801653.293.1