Regulacje czasu wolnego versus turystyka krajowa w Chińskiej Republice Ludowej – studium przypadku Makau i prowincji Yunnan

Abstrakt

W krajach o wysokim potencjale turystycznym i demograficznym, takich jak Chińska Republika Ludowa (ChRL), krajowy ruch turystyczny rozwija się dynamicznie. W ostatnich latach Chiny notują stały wzrost w krajowym ruchu turystycznym na terenie całego kraju. Sprzyjają temu m.in. atrakcyjność przyrodnicza i kulturowa, coraz większe udogodnienia formalne związane z podróżowaniem po całym kraju oraz rozwój infrastruktury turystycznej. Jednak turystyka krajowa w Chinach napotyka wiele barier, które znacząco spowalniają jej rozwój. Są one widoczne w różnych obszarach – społecznym, ekonomicznym i środowiskowym. Jedną z ważniejszych kwestii jest czas wolny, a w szczególności – państwowe regulacje w zakresie wymiaru ilościowego i rozkładu czasowego. Ograniczony wymiar urlopu wypoczynkowego przeciętnego pracownika decyduje o konieczności podróżowania w trakcie dni ustawowo wolnych od pracy, co z kolei jest przyczyną olbrzymiej czasowej i przestrzennej koncentracji ruchu turystycznego w kraju o ogromnym potencjale demograficznym. Polityka turystyczna władz ChRL charakteryzuje się wysokim stopniem interwencjonizmu, polegającym na wykorzystaniu instrumentów nakazowych w sterowaniu procesami funkcjonowania i rozwoju gospodarki turystycznej kraju. Dotyczy to strony zarówno popytowej, jak i podażowej. W niniejszym opracowaniu wykorzystano studium przypadku dwóch różnych regionów Chin: specjalnego regionu administracyjnego Makau oraz prowincji Yunnan. Celem badań jest analiza zagadnienia wielkości i rozkładu czasu wolnego jako głównego czynnika warunkującego rozwój turystyki krajowej, zwłaszcza w kontekście wybranych regionów turystycznych ChRL. Zakres wykorzystanych metod objął studia literaturowe oraz analizę porównawczą.