Funkcjonowanie Krakowskich Zakładów Elektronicznych „Telpod” w świetle przemian w polskim przemyśle elektronicznym

Abstract

Przemysł tzw. wysokiej techniki, w tym przemysł elektroniczny, powinien być, podobnie jak w państwach wysokorozwiniętych gospodarczo, głównym czynnikiem rozwoju polskiej gospodarki. Kiedy w Polsce kontynuowano industrializację opartą na energochłonnym i stało-chłonnym przemyśle ciężkim, na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych w krajach tzw. Triady przemysły wysokiej techniki i przemysł drobny, stały się głównym czynnikiem dynamizującym rozwój całej gospodarki i źródłem postępu cywilizacyjnego społeczeństwa. Wynika to z faktu, że wykorzystują one, w procesach produkcji i wyrobach gotowych, osiągnięcia współczesnej rewolucji przemysłowej, tj. mikroelektronikę, biotechnologie oraz nowe materiały i tworzywa konstrukcyjne. Ich efektem są istotne zmiany w przemyśle polegające na odchodzeniu od gałęzi o charakterze kapitałowo-intensywnym zdominowanych przez duże przedsiębiorstwa na rzecz gałęzi o charakterze intelektualnie-intensywnym z wysokim udziałem małych przedsiębiorstw (Wieloński 1993).