Zmiany w ruchu turystycznym Hawajów w latach 2005–2015

Autor

  • Bożena Elżbieta Wójtowicz Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie Instytut Geografii Zakład Dydaktyki Geografii

DOI:

https://doi.org/10.24917/20801653.322.23

Słowa kluczowe:

atrakcje i walory turystyczne, funkcje turystyczne, Hawaje, ruch turystyczny, zagospodarowanie turystyczne

Abstrakt

Ruch turystyczny odgrywa istotną rolę w rozwoju turystyki na świecie. Jednym z najlepiej zagospodarowanych i najczęściej odwiedzanych przez turystów regionów są Hawaje. Zmiany w jego układzie przestrzennym warunkowane są z jednej strony popytem wewnętrznym i zewnętrznym, z drugiej zaś możliwościami rozwoju poszczególnych wysp. Celem pracy była analiza zmian w ruchu turystycznym w układzie przestrzennym i czasowym w odniesieniu do pięciu wysp hawajskich: O’ahu, Maui, Kaua’i, Moloka’i i Hawai’i Island. Analizy statystyczne wykonano z wykorzystaniem danych pochodzących z Report Hawai Tourism Authority 2005 do 2015, banku danych of Hawaii Offers a Safe Port. Wyniki badań wskazują na zmiany w ruchu turystycznym w latach 2005-2015. W roku 2007 odwiedziło Hawaje ponad 7,6 mln osób, w 2009 roku kryzys gospodarczy w USA i Japonii spowolnił przepływ turystów o ponad 1,1 mln, a ponowny jego wzrost odnotowano rok później i w kolejnych latach. Największy ruch turystyczny obserwuje się na wyspie O’ahu. Turyści krajowi stanowili ponad 67% odwiedzających Hawaje. Rozwój funkcji turystycznych wysp jest zróżnicowany i zależy nie tylko od wielkości ruchu turystycznego i motywów przyjazdu, ale również od zagospodarowania turystycznego. Cechą charakterystyczną współczesnej turystyki na Hawajach jest jej masowość, ekspansja przestrzenna oraz wzrost standardu usług.

Downloads

Download data is not yet available.

Metrics

Metrics Loading ...

Biogram autora

Bożena Elżbieta Wójtowicz - Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie Instytut Geografii Zakład Dydaktyki Geografii

Bożena Elżbieta Wójtowicz, dr hab. prof. UP, geograf, dydaktyk geografii, podróżnik. Zwiedziła większość krajów europejskich oraz Kubę, Mauritius, Meksyk, Indie, Nepal, Egipt, Maroko, Jordanię, Dominikanę. Kierownik Zakładu Dydaktyki Geografii Instytutu Geografii Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. Opublikowała ponad 210 prac naukowych w kraju i za granicą. Autorka monografii naukowej Geografia – rozwój zrównoważony, edukacja ekologiczna oraz współautorka i redaktor prac o charakterze monograficznym, m.in. Przyroda województwa świętokrzyskiego, Funkcje turystyki i krajoznawstwa w strategii rozwojów regionów w Polsce, Turystyka i ekologia – rozbudzanie potrzeb poznawczych i świadomości społeczeństwa, Kształcenie i dokształcanie nauczycieli geografii w Polsce i w krajach Unii Europejskiej, Edukacyjne zajęcia terenowe w Świętokrzyskim Parku Narodowym. Współautorka podręczników szkolnych: Geografia. Krajobrazy Polski do klasy czwartej, Geografia Ziemia – nasza planeta do klasy szóstej, Przyroda do klasy czwartej i piątej. Specjalistka z zakresu geografii, dydaktyki geografii, ochrony środowiska oraz turystyki i rekreacji.

Bibliografia

Annual Visitor Research Report Hawai’i Tourism Authority (2003, 2005–2015). State of Hawai’i. Honolulu: Department of Business, Economic Development & Tourism.

Ariyoshi, R. (2010). Hawaje – przewodnik. Białystok: National Geographic.

Chegaray, J. (1960). Hawaje. Warszawa: Wydawnictwo Iskry.

Compendium of Tourism Statistics (2003). Madrid: World Tourism Organization.

Cook, S., Word, G., Perry, T. (2005). Przewodnik Pascala – USA (część zachodnia). Bielsko-Biała: Pascal, 832–868.

Crocombe, R. (2001). The South Pacific. Suva: University of the South Pacific.

Długosz, Z. (2014). Geografia walorów turystycznych w zarysie – kraje pozaeuropejskie. Kraków: Wydawnictwo Attyka, 149.

Gay, J.-Ch. (1999). Le tourisme dans les Outre-Mers de l’Océan Pacifique. Mappemonde, 54(2), 26–29.

Gill, L.E. (2016, 3 września). Hawaii sees record 8.6 m visitors in 2015. Pacific Business News. Pozyskano z https://www.bizjournals.com/pacific/news/2016/01/28/hawaii-sees-record-8-6m-visitors-in-2015.html

Huetz de Lemps, Ch. (1989). Un exemple de macrocéphalie touristique: les îles Hawaii. W: Iles et tourisme en milieux tropical et subtropical. Talence: CEGET-CRET, 195–222.

Jackowski, A., Warszyńska, J. (1979). Podstawy geografii turyzmu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Kowalczyk, A. (2000). Geografia turyzmu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Kubota, L. (2010, 23 lutego). Surge in tourism from South Korea. Hawaii News Now. Pozyskano z http://www.hawaiinewsnow.com/Global/story.asp?S=13560702

Linda, W., Cuddihy, Ch., Stone, P. (1990). Alteration of Native Hawaiian Vegetation. Honolulu: University of Hawaii, Cooperative National Park Resources Studies Unit.

Makowski, J. (2008). Geografia regionalna świata. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Merkel-Masse, M., Wichrowska, W. (2010). Szlaki marzeń – najpiękniejsze trasy podróżnicze świata. Ożarów Mazowiecki: Wydawnictwo Olesiejuk, 182–185.

Pearce, P., Stringer, P.F. (1991). Psychology and tourism. Annales of Tourism Research, 18(1).

Skoczek, P. (2005). Encyklopedia geograficzno-turystyczna. Bochnia: Wydawnictwo SMS.

Swenson, I. (2008). Geografia turystyczna świata, cz. 2. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 297.

Visitor Plant Inventory Report. Hawai’i Tourism Authority Tourism Research (2016).

Wiles, G. (2012, 23 lutego). Hawaii’s Fast-Growing Source for Tourists. Hawaii Business. Pozys-kano z http://www.hawaiibusiness.com/Hawaii-Business/October-2010/Hawaii-rsquos- Fast-Growing-Source-for-Tourists/

Wojnowski, J. (2002). Wielka encyklopedia PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 175, 452.

Woo, S. (2009, 17 sierpnia). Heavy Reliance on Tourism Has Hawaii’s Economy Hurting. Wall Street Journal – Eastern Edition. A3. Academic Search Premier. EBSCO.

Yonan, Jr. (2010, 23 lutego). S. Korea tourists on rise. Honolulu Advertiser. Pozyskano z http:// the.honoluluadvertiser.com/article/2010/Mar/17/bz/hawaii3170326.html

Pobrania

Opublikowane

2018-06-29

Jak cytować

Wójtowicz, B. E. (2018). Zmiany w ruchu turystycznym Hawajów w latach 2005–2015. Prace Komisji Geografii Przemysłu Polskiego Towarzystwa Geograficznego, 32(2), 325–337. https://doi.org/10.24917/20801653.322.23

Inne teksty tego samego autora