Planowanie rozwoju lokalnego jako samorządowe narzędzie kształtowania funkcji usługowej gminy Moryń
DOI:
https://doi.org/10.24917/20801653.332.7Słowa kluczowe:
gmina, planowanie, rozwój lokalny, strategia, turystyka, usługiAbstrakt
Artykuł zawiera przegląd zagadnień dotyczących problematyki planowania rozwoju funkcji usługowej na poziomie lokalnym, ze szczególnym uwzględnieniem opracowywania i wdrażania lokalnej strategii rozwoju gminy na przykładzie gminy Moryń. Pokazano korzyści, jakie daje lokalnej gospodarce opracowanie strategii rozwoju funkcji usługowej, oraz wskazano kierunki działania strategicznego na podstawie inwentaryzacji dostępnych zasobów endogenicznych. Ponadto pokazano, jak analizowana gmina drogą ewolucji i przemian strategicznych z realizacji funkcji rolniczej poprzez funkcję rolniczo-usługową przeszła do realizacji funkcji usługowej w dziedzinie turystyki. Badania przeprowadzone na potrzeby niniejszego artykułu stanowią uzupełnienie podobnych badań prowadzonych w innych gminach województwa zachodniopomorskiego oraz w całej Polsce. Problematyka badań nad rozwojem funkcji usługowej dla konkretnej gminy oraz przygotowana na jej potrzeby inwentaryzacja zasobów endogenicznych mają charakter unikatowy i oryginalny.
Downloads
Metrics
Bibliografia
Głąbiński, Z., Duda, T., Szostak, D. (2017). Strategia rozwoju turystyki dla gminy Karlino do 2025 roku. Karlino.
Głąbiński, Z., Szostak D., Zalewski, T. (red.) (2016). Strategia rozwoju turystyki na poziomie lokalnym. Przykład powiatu gryfińskiego. Warszawa: CeDeWu.
Grabowska, A. (2016, 15 marca). Lokalna gospodarka turystyczna a rozwój regionów. Pozyskano z www.ue.katowice.pl
Jarmuż, S., Tarasiewicz, M. (2017). Alfabet mitów menadżerskich, czyli o pułapkach bezrefleksyjnego działania. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Majewska, J. (2012). Rola samorządu terytorialnego w kształtowaniu funkcji turystycznej gminy. Poznań: Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu.
Rapacz, A., Jaremen, D.E. (2009). Oddziaływanie samorządu lokalnego na rozwój turystyki i branży turystycznej w wybranych gminach powiatu jeleniogórskiego. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 46.
Stasiak, A., Włodarczyk, B. (2003). Produkt turystyczny – miejsce. Turyzm, 1. Za: J. Kaczmarek, A. Stasiak, B. Włodarczyk. (2005). Produkt turystyczny. Pomysł – organizacja – zarządzanie. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.
Strategia rozwoju gminy Moryń na lata 2016–2022 (2019, 15 kwietnia). Urząd Miejski w Moryniu. Pozyskano z http://bip.moryn.pl/strony/5600.dhtml
Szostak, D. (2004). Rola lokalnej polityki turystycznej w tworzeniu i promocji markowych produktów turystycznych. W: A. Panasiuk (red.). Markowe produkty turystyczne. Szczecin– Niechorze: Katedra Zarządzania Turystyką Uniwersytetu Szczecińskiego.
Szostak, D. (2011). Finansowanie inwestycji turystycznych – wybrane zagadnienia. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 666, Problemy Zarządzania, Finansów i Marketingu, 19.
Szostak, D. (2016). Strategia rozwoju turystyki jako narzędzie kreowania lokalnej marki turystycznej na przykładzie powiatu gryfińskiego. Marketing i Zarządzanie, 4(45).
Szostak, D. (2017). Czynniki endogeniczne gminy jako podstawa rozwoju przestrzeni turystycznej na przykładzie gminy Moryń. Marketing i Zarządzanie, 1(47).
Szostak, D., Zalewski, T. (2017). Tworzenie lokalnych produktów turystycznych na bazie potencjału endogenicznego na przykładzie gminy Moryń. Roczniki Chojeńskie, 9.
Sztando, A. (2015). Współczesne bariery zarządzania strategicznego rozwojem lokalnym w Polsce. Nauki o Zarządzaniu, 4(25).
Tokarz, A. (2003). Ekonomika usług. Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego.
Witkowski, K., Starościc, D. (2008). System infrastruktury społecznej gminy. Sulechów: Instytut Prawa i Administracji Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej.
Ziółkowski, M. (2015) (2018, 24 kwietnia). Strategiczne zarządzanie rozwojem gminy. Pozyskano z pressto.amu.edu.pl
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Artykuły publikowane są zgodnie z warunkami licencji Creative Commons (CC BY-ND 4.0; uznanie autorstwa-bez utworów zależnych).