Kapitał ludzki jako uwarunkowanie rozwoju Przemysłu 4.0 w państwach Unii Europejskiej
DOI:
https://doi.org/10.24917/20801653.352.1Słowa kluczowe:
kapitał ludzki, przemysł 4.0, przemysł wysokich technologiiAbstrakt
W nowoczesnych gospodarkach kapitał ludzki to najczęściej wymieniany, obok wiedzy i innowacji, czynnik pozwalający na osiągnięcie przewagi rynkowej. Pojęcie to określane jest jako pochodna wykształcenia, zdobytych kwalifikacji oraz praktycznych umiejętności. Obserwowany obecnie dynamiczny rozwój zaawansowanych technologii wymaga włączenia w ten proces wysokiej jakości kapitału ludzkiego. Celem opracowania jest ocena potencjału kapitału ludzkiego jako uwarunkowania rozwoju Przemysłu 4.0. W badaniach uwzględniono wskaźniki dotyczące udziału zatrudnienia w przemyśle wysokich technologii i usług opartych na wiedzy, udziału zatrudnienia w przemyśle wysokich i średniowysokich technologii oraz przeanalizowano udział osób z wyższym wykształceniem w przedmiotowych rodzajach przemysłu. Badaniem zostały objęte kraje członkowskie Unii Europejskiej. Zakres czasowy badań obejmuje lata 2013 i 2018. Analizę przeprowadzono na podstawie informacji statystycznych pochodzących z bazy danych Eurostat.
Downloads
Metrics
Bibliografia
Czapiński, J. (2008). Kapitał ludzki i kapitał społeczny a dobrobyt materialny. Polski paradoks. Zarządzanie Publiczne, 2, 5–28.
Davies, R. (2015). Industry 4.0. Digitalisation for productivity and growth. European Parliamentary Research Service. Pozyskano z https://www.europarl.europa.eu/RegData/etudes/BRIE/2015/568337/EPRS_BRI(2015)568337_EN.pdf.
Dziura, M. (2013). R & D market in Poland. Journal of Business and Retail Management Research, 7(2).
Dziwulski, J., Skowron, S. (2019). Kapitał ludzki w perspektywie strategicznej i operacyjnej – aspekty metodologii badań. Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów. Szkoła Główna Handlowa, 175, 35–48.
Gierańczyk, W. (2012). Kapitał ludzki w przemyśle jako źródło przewagi konkurencyjnej w państwach Unii Europejskiej. Prace Komisji Geografii Przemysłu Polskiego Towarzystwa Geograficznego, 19, 28–44.
Gracel, J., Makowiec, M. (2018). Kluczowe kompetencje menedżera w dobie czwartej rewolucji przemysłowej – Przemysłu 4.0. Acta Universitatis Nicolai Copernici. Zarządzanie, 44(4), 105. Pozyskano z https://doi.org/10.12775/aunc_zarz.2017.054
Kowalewska, M.D. (2014). Kapitał ludzki jako źródło konkurencyjności państw członkowskich Unii Europejskiej. Zeszyty Naukowe Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego. Ekonomika i Organizacja Gospodarki Żywnościowej, 107, 47–56.
Kozera-Kowalska, M. (2017). Kapitał intelektualny w tworzeniu wartości dodanej przedsiębiorstw rybnych. Poznań: Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego.
Łukasiewicz, G. (2009). Kapitał ludzki organizacji. Pomiar i sprawozdawczość. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
OECD. (2001). The well-being of nations. The role of human and social capital. Paris: OECD.
Pierścieniak, A., Bialkovska, M., Ohimor, J. (2020). Human Capital in an Enterprise – Research Challenges. Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas. Zarządzanie, 21(1), 177–190. Pozyskano z https://doi.org/10.5604/01.3001.0014.1245
Popiel, I. (2015). Aspekty pojęciowe kapitału ludzkiego i jego znaczenie. Studia PrawnoEkonomiczne, 95, 301–315.
Roland Berger. (2014). Think Act Beyond Mainstream. Industry 4.0. The new industrial revolution How Europe will succeed. RolandBerger Strategy Consultants (March). Pozyskano z http://www.iberglobal.com/files/Roland_Berger_Industry.pdf.
Schwab, K. (2016). The Fourth Industrial. Economy, Culture & History Japan Spotlight Bimonthly, August, 3–5.
Skórska, A. (2015). Przestrzenne zróżnicowanie rozwoju przemysłu i usług high-tech w krajach Europy Środkowo-Wschodniej. Prace Komisji Geografii Przemysłu Polskiego Towarzystwa Geograficznego, 29(2), 53–65.
Smith, A. (1954). Badania nad naturą i przyczynami bogactwa narodów. T. 1. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Soomro, M.A., Hizam-Hanafiah, M., Abdullah, N.L., Jusoh, M.S. (2021). Change Readiness As A Proposed Dimension For Industry 4.0 Readiness Model. LogForum, 17(1), 83–96.
Stachowiak, K. (2009). Ewolucja przemysłu zaawansowanej technologii i sektora teleinformatycznego (ICT) w Finlandii. Prace Komisji Geografii Przemysłu Polskiego Towarzystwa Geograficznego, 13, 122–132.
Višnievskytė, E. (2017). Międzynarodowa konkurencyjność litewskiej gospodarki a jej kapitał ludzki. Ekonomia Międzynarodowa, 20(20), 176–189. Pozyskano z https://doi.org/10.18778/2082-4440.20.03.
Węgrzyn, G. (2020). Rynek pracy w gospodarce 4.0 – nowe zjawiska. W: G. Węgrzyn (red.), Wyzwania rozwojowe państw Unii Europejskiej w zakresie instytucji i Przemysłu 4.0. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego, 32–43.
Zakrzewska-Bielawska, A. (2011). Relacje między strategią a strukturą organizacyjną w przedsiębiorstwach sektora wysokich technologii. Łódź: Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej (Zeszyty Naukowe Politechniki Łódzkiej, 1095).
Zamorska, K. (2020). Pięć rewolucji przemysłowych – przyczyny, przebieg i skutki (ujęcie historyczno-analityczne). Studia BAS, 3, 7–23.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Artykuły publikowane są zgodnie z warunkami licencji Creative Commons (CC BY-ND 4.0; uznanie autorstwa-bez utworów zależnych).
