Wykorzystanie metody zdarzeń krytycznych do oceny doświadczeń konsumentów w parkach rozrywki
DOI:
https://doi.org/10.24917/20801653.353.7Słowa kluczowe:
doświadczenie, metoda zdarzeń krytycznych, parki rozrywki, usługi turystyczneAbstrakt
Celem artykułu jest identyfikacja możliwości wykorzystania metody zdarzeń krytycznych do oceny antecedencji i efektów doświadczeń konsumentów w parkach rozrywki. Na przykładzie Parku Energylandia w Zatorze zidentyfikowano charakter doświadczeń i przeprowadzono ich autorską typologizację. W badaniu analizie poddano 295 zdarzeń zidentyfikowanych w 150 komentarzach pozostawionych przez odwiedzających park rozrywki na portalu TripAdvisor. Artykuł składa się z 4 części poprzedzonych wstępem. Na początku przybliżono znaczenie zarządzania doświadczeniem konsumenta. W kolejnej części przedstawiono istotę parków rozrywki i ich typologię. Następnie opisano metodę zdarzeń krytycznych wraz z przykładami jej zastosowań w turystyce oraz przedstawiono metodologię autorskiego badania, wyniki i wnioski. Wykorzystana metoda badawcza pozwoliła na pogłębioną ocenę doświadczeń klientów parku rozrywki wraz ze wskazaniem ich charakteru, a także uwarunkowań. W pracy wskazano także rekomendacje dla praktyki i kierunki dalszych badań wykorzystujących metodę zdarzeń krytycznych do oceny doświadczeń w turystyce.
Downloads
Metrics
Bibliografia
Adhikari, A., Bhattacharya, S. (2016). Appraisal of literature on customer experience in tourism sector: review and framework. Current Issues in Tourism, 19(4), 296–321. doi: https://doi.org/10.1080/13683500.2015.1082538
Agapito, D., Mendes, J., Valle, P. (2013). Exploring the conceptualization of the sensory dimension of tourist experiences. Journal of Destination Marketing & Management, 2(2), 62–73. doi: https://doi.org/10.1016/j.jdmm.2013.03.001
Arora, R. (2012). A mixed method approach to understanding the role of emotions and sensual delight in dining experience. Journal of Consumer Marketing, 29(5), 333–343. doi: https://doi.org/10.1108/07363761211247451
Baker, M.A., Kim, K. (2016). Other Customer Service Failures: Emotions, Impacts, and Attributions. Journal of Hospitality & Tourism Research, 42(7), 1067–1085. doi: https://doi.org/10.1177/1096348016671394.
Bigné, J.E., Andreu, L., Gnoth, J. (2005). The theme park experience: An analysis of pleasure, arousal and satisfaction. Tourism Management, 26(6), 833–844. doi: https://doi.org/10.1016/j.tourman.2004.05.006
Bos, L., McCabe, S., Johnson, S. (2013). Learning never goes on holiday. An exploration of social tourism as a context for experiential learning. Current Issues in Tourism, 18(9), 859–875. doi: https://doi.org/10.1080/13683500.2013.790878
Cetin, G., Bilgihan, A. (2016). Components of cultural tourists’ experiences in destinations. Current Issues in Tourism, 19(2), 137–154. doi: https://doi.org/10.1080/13683500.2014.994595
De Groote, P. (2011). Globalisation of commercial theme parks case. The Walt Disney Company. Applied Studies in Agribusiness and Commerce, 5(3–4), 21–28. doi: https://doi.org/10.19041/APSTRACT/2011/3-4/2
Dong, P., Siu, N.Y.M. (2013). Servicescape elements, customer predispositions and service experience. The case of theme park visitors. Tourism Management, 36, 541–551. doi: https://doi.org/10.1016/j.tourman.2012.09.004
Doroz-Tomasik, H., Jankowski, G. (2016). Parki tematyczne w Polsce – typologia i analiza globalnego sukcesu komercyjnego. Geography and Tourism, 4(1), 23–32
Dziadkowiec, J. (2006). Wybrane metody badania i oceny jakości usług. Zeszyty Naukowe Akademii Ekonomicznej w Krakowie, 717, 23–35.
Ellis, G. D., Rossman, J.R. (2008). Creating value for participants through experience staging: Parks, recreation, and tourism in the experience industry. Journal of Park and Recreation
Administration, 26(4), 1–20.
Flanagan, J.C. (1954). The critical incident technique. Psychological Bulletin, 51(4), 327–358. doi: https://doi.org/10.1037/h0061470
Fu, X., Kang, J., Hahm, J.J., Wiitala, J. (2020). Investigating the consequences of theme park experience through the lenses of self-congruity and flow. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 32(3), 1181–1199. doi: https://doi.org/10.1108/ijchm-06-2019-0522
Gilmore, J., Pine, J. (2002). Differentiating hospitality operations via experiences. Why selling services is not enough. The Cornell Hotel and Restaurant Administration Quarterly, 43(3), 87–96. doi: https://doi.org/10.1177/0010880402433009
Gremler, D.D. (2004). The Critical Incident Technique in Service Research. Journal of Service Research, 7(1), 65–89. doi: https://doi.org/10.1177/1094670504266138
Jackson, M.S., White, G.N., Schmierer, C.L. (1996). Tourism experiences within an attributional framework. Annals of Tourism Research, 23(4), 798–810. doi: https://doi.org/10.1016/0160-7383(96)00003-5
Jackson, M. (2019). Utilizing attribution theory to develop new insights into tourism experiences. Journal of Hospitality and Tourism Management, 38, 176–183. doi: https://doi.org/10.1016/j.jhtm.2018.04.007
Kastenholz, E., Davis, D., Paul, G. (1999). Segmenting Tourism in Rural Areas. The Case of North and Central Portugal. Journal of Travel Research, 37(4), 353–363. doi: https://doi.org/10.1177/004728759903700405
Kruczek, Z. (2012). Parki tematyczne jako flagowe atrakcje turystyczne. Rozwój i globalizacja. Turystyka kulturowa, 3, 29–40.
Ma, J., Gao, J., Scott, N., Ding, P. (2013). Customer delight from theme park experiences. Annals of Tourism Research, 42, 359–381. doi: https://doi.org/10.1016/j.annals.2013.02.018
Niu, Y., Park, H., Kirilenko A. (2019). Theme Park Visitor Experience and Satisfaction. A Case of TripAdvisor Reviews of Three Theme Parks in Orlando. Travel and Tourism Research Association: Advancing Tourism Research Globally, 11. Pozyskano z https://scholarworks.umass.edu/ttra/2019/research_papers/11 (dostęp 19.08.2021).
Otto, J.E., Ritchie, J. (1996). The service experience in tourism. Tourism Management, 17(3), 165174. doi: https://doi.org/10.1016/0261-5177(96)00003-9
Pearce, P.L., Caltabiano, M.L. (1983). Inferring Travel Motivation from Travelers’ Experiences. Journal of Travel Research, 22(2), 16–20. doi: https://doi.org/10.1177/004728758302200203
Pikkemaat, B., Schuckert, M. (2007). Success factors of theme parks – An exploration study. Preliminary Communication, 55(2), 197–208.
Rzeńca, P. (2012). Parki tematyczne jako czynnik rozwoju gospodarki. Identyfikacja zjawiska. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 244, 405–415.
Schmitt, B. (1999). Experiential Marketing. Journal of Marketing Management, 15(1–3), 53–67. doi: https://doi.org/10.1362/026725799784870496
Stangierska, D., Górska-Warsewicz, H. (2016). Marketing tradycyjny, relacji i doświadczeń marek usługowych i produktowych – komunikacja z konsumentem na portalu Facebook. Problemy Zarządzania, 58(1/2), 125–137. doi: https://doi.org/10.7172/1644-9584.58.9
Tchorek, Z., Kulykovets, O., Górska-Warsewicz, H. (2016). Theme Parks in Europe and Poland in the Tourists Perception. Ekonomiczne Problemy Turystyki, 34, 285–295. doi: https://doi.org/10.18276/ept.2016.2.34-24
Tung, V.W.S., Ritchie, J.B. (2011). Exploring the essence of memorable tourism experiences. Annals of Tourism Research, 38(4), 1367–1386. doi: https://doi.org/10.1016/j.annals.2011.03.009
Wei, W., Zheng, Y., Zhang, L., Line, N. (2021). Leveraging customer-to-customer interactions to create immersive and memorable theme park experiences. Journal of Hospitality and Tourism Insights, ahead-of(ahead-of-print). doi: https://doi.org/10.1108/jhti-10-20200205
Wu, H.C., Li, M.Y., Li, T. (2014). A Study of Experiential Quality, Experiential Value, Experiential Satisfaction, Theme Park Image, and Revisit Intention. Journal of Hospitality & Tourism Research, 42(1), 26–73. doi: https://doi.org/10.1177/1096348014563396
Zainol, N.A., Lockwood, A. (2014). Understanding Service Experience. A Critical Incident Technique Approach. Academic Research International, 5(4).
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Artykuły publikowane są zgodnie z warunkami licencji Creative Commons (CC BY-ND 4.0; uznanie autorstwa-bez utworów zależnych).
