Poziom wiedzy potencjalnych kadr turystycznych – studentów kierunków „geografia” oraz „turystyka i rekreacja” – w kontekście deregulacji zawodów przewodnika turystycznego i pilota wycieczek
DOI:
https://doi.org/10.24917/20801653.24.9Słowa kluczowe:
deregulacja zawodów, pilot wycieczek, przewodnik miejski, student, turystyka i rekreacjaAbstrakt
W artykule przedstawiono analizę wyników symulacji teoretycznych egzaminów państwowychdla kandydatów na pilota wycieczek oraz na przewodnika miejskiego. Przeprowadzono jew celu oceny wiedzy studentów, czyli potencjalnych kadr na rynku usług turystycznych, w kontekścieplanowanej deregulacji wymienionych zawodów. W symulacji uczestniczyli studenci stacjonarni i niestacjonarni:I, II i III roku studiów pierwszego stopnia na kierunkach „turystyka i rekreacja” oraz „geografia”,I i II roku studiów drugiego stopnia na kierunku „geografia” oraz studiów podyplomowych nakierunku „geografia”.W przypadku badanej grupy studenckiej odnotowano wysokie wskaźniki zdawalności i średniej liczbyrozwiązanych zadań z egzaminu teoretycznego dla kandydatów na pilota wycieczek. Stanowi to dobryprognostyk przygotowania teoretycznego absolwentów kierunków geograficznych i turystycznychw potencjalnej sytuacji ich pojawienia się na rynku pilockim po deregulacji. Otwiera też dyskusję nadcelowością odbywania obowiązkowych teoretycznych kursów przygotowawczych dla kandydatów napilota wycieczek przez absolwentów wymienionych kierunków studiów. Wyodrębniono bloki tematycznez najniższymi odsetkami rozwiązanych zadań: na kierunku „turystyka i rekreacja” jest to geografiaturystyczna Polski, a na kierunku „geografia” - historia kultury i sztuki. W przypadku badanejgrupy studenckiej stwierdzono wyraźną dysproporcję poziomu trudności egzaminu teoretycznego dlakandydatów na przewodnika miejskiego w stosunku do egzaminu dla kandydatów na pilota wycieczek.Zdający oceniają go jako bardzo trudny i zgłaszają konieczność odbycia stosownych kursów przygotowawczych.Downloads
Metrics
Bibliografia
Bosiacki, S. (2001). Kształcenie w zakresie turystyki i rekreacji na tle standardów międzynarodowych. Kraków: Wydawnictwo AWF.
Januszewska, M. (2010). Innowacyjne przedsiębiorstwo turystyczne oparte na wiedzy. W: K. Rogoziński, A. Panasiuk (red.). Zarządzanie organizacjami usługowymi. Zeszyty Naukowe UE w Poznaniu, nr 145. Poznań: Wydawnictwo UE w Poznaniu.
Otwieracz zawodów (2012). Analiza ilościowo-jakościowa publikacji dotyczących działań ministra sprawiedliwości Jarosława Gowina w kontekście tzw. deregulacji dostępu do zawodów, 19 marca – 17 kwietnia 2012 roku. Warszawa: Newton Media.
Podemski, K. (2006). Polscy piloci i przewodnicy o sobie w dobie wejścia Polski do Unii Europejskiej. Materiały z II Forum Pilotażu i Przewodnictwa. Kraków: Proksenia.
Ronikier, A. (2012). Analiza kształcenia kadr dla potrzeb turystyki, raport PIT (http://pit.org.pl).
Rozporządzenie Ministra Sportu i Turystyki z dnia 4 marca 2011 roku w sprawie przewodników tury¬stycznych i pilotów wycieczek.
Simiński-Stanny, T. (2012). Ogólna sytuacja prawna pilotów i przewodników w Polsce. Specjalizacja i profesjonalizacja we współczesnym pilotażu i przewodnictwie. Kraków: Proksenia.
Szymanowski, P. (2006). Wyniki egzaminów dla pilotów wycieczek i przewodników turystycznych w poszczególnych województwach. Materiały z II Forum Pilotażu i Przewodnictwa. Kraków: Proksenia.
Szymańska, E. (2009). Oczekiwania rynku turystycznego w zakresie kształcenia kadr. Economy and Management, 1.
Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych. Dziennik Ustaw, nr 133, poz. 884.
Ustawa z dnia 29 kwietnia 2010 r. o zmianie ustawy o usługach turystycznych oraz o zmianie ustawy. Kodeks wykroczeń, Dziennik Ustaw nr 106, poz. 672.
Wilga, M. (2008). Kadry z cenzusem, ale bez praktyki. Rynek Turystyczny, 5 (272).
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Artykuły publikowane są zgodnie z warunkami licencji Creative Commons (CC BY-ND 4.0; uznanie autorstwa-bez utworów zależnych).