Wybrane aspekty konkurencyjności polskiego przemysłu w dobie globalnych wyzwań rozwoju

Abstrakt

Jedną z głównych cech współczesnej gospodarki światowej jest postępujący proces jejglobalizacji, przejawiający się m.in. znoszeniem kolejnych barier w przepływie towarówi usług oraz czynników produkcji. Próba przebudowy polskiej gospodarki po 1989 r. z myśląo dostosowywaniu jej do wymagań integrującego się rynku światowego oznaczała koniecznośćuruchomienia procesów gospodarczych prowadzących do zwiększenia zdolnościkonkurencyjnej naszej gospodarki. W warunkach gospodarki rynkowej proces ten w dużejmierze uzależniony jest od działań podejmowanych przez poszczególne przedsiębiorstwa.Jednakże w polskich realiach prowadzenie działalności gospodarczej nadal obwarowanejest wieloma barierami, m.in. natury organizacyjnej (np. brak zaplecza instytucjonalnegowspierającego rozwój przedsiębiorczości), administracyjnej (rozbudowane procedury, biurokracja,zmienność przepisów), finansowej i fiskalnej (zadłużony budżet ogranicza możliwościdostępu do kapitału, wysokie stopy podatkowe), co w znacznym stopniu ograniczaswobodę działania. Taka sytuacja pozwala wysnuć wniosek, iż prowadzona od ponad10 lat restrukturyzacja polskich przedsiębiorstw, rozumiana jako radykalna zmiana w conajmniej jednym spośród trzech wymiarów organizacji, tj. w zakresie działania, strukturzekapitałowej lub organizacji wewnętrznej firmy, miała charakter wstępny. Istotą restrukturyzacjipowinno być bowiem zwiększenie konkurencyjności.