Nowoczesne usługi a poziom rozwoju gospodarczego
DOI:
https://doi.org/10.24917/20801653.311.6Słowa kluczowe:
innowacyjność, rozwój społeczno-gospodarczy, usługi, usługi nowoczesneAbstrakt
Działalność usługowa, będąca ważną częścią współczesnej gospodarki, nieustannie podlega zmianom. Zmiany te są uwarunkowane procesami ekonomicznymi, które wynikają m.in. z postępu technologicznego, nasilającej się globalizacji i zwiększającej się konkurencyjności. Zgodnie z teoriami działalności usługowej, coraz większego znaczenia nabierają usługi wyspecjalizowane, w których zatrudniani są pracownicy o wysokich kwalifikacjach zawodowych. Do tych usług należą dynamicznie rozwijające się usługi o wysokim nasyceniu wiedzą. Na rozwój usług wyspecjalizowanych wpłynął także wzrost zapotrzebowania na nowoczesne usługi w dobie rozwoju gospodarki opartej na wiedzy. Zmiany zachodzące w strukturze usług są ściśle związane z procesem rozwoju społeczno-gospodarczego. W procesie rozwoju społeczno-gospodarczego, według Flejterskiego, Panasiuka, Perenca i Rosy (2005), wyróżnia się cztery fazy rozwoju sektora usług: (1) fazę pierwotną charakteryzującą się dominacją usług, które nie wymagają wysokich kwalifikacji, (2) fazę wzrostową, która cechuje się rozwojem usług wymagających pewnych kwalifikacji, (3) fazę obsługi przemysłu i wzrostu konsumpcji usług oraz (4) fazę rozwoju usług opartych na wysokich technologiach. Nowoczesne usługi oparte na wiedzy odgrywają ważną rolę w rozwoju gospodarczym. Celem artykułu jest próba przybliżenia kwestii terminologicznych związanych z usługami nowoczesnymi oraz próba odpowiedzi na pytanie o ich rolę w rozwoju nowoczesnych gospodarek.
Downloads
Metrics
Bibliografia
Archibugi, D., Howells, J., Michie, J. (1999). Innovation Systems in the Global Economy. Cambridge: Cambridge University Press.
Aydalot, P., Keeble, D. (1988). High technology industry and innovative environments: The European experience. London: Routledge.
Baron, S., Field, J., Schuller, T. (2002). Social capital. Critical perspectives. Oxford: University Press.
Becker, G.S. (1993). Human Capital: A Theoretical and Empirical Analysis, with Special Reference to Education. Chicago: University of Chicago Press.
Berger, A.N., Udell, G.F. (2002). Small business credit availability and relationship lending: the importance of bank organizational structure. Economic Journal, 112, 32–53.
Camagni, R. (1991). Local “Milieu”, Uncertainty and Innovation Networks: Towards a New Dynamic Theory of Economic Space. W: R. Camagni (red.). Innovation Networks: Spatial Perspectives. London: BelhavenPinter, 121–144.
Capello, R., Nijkamp, P. (red.) (2009). Regional growth and development theories in the XXI Century. Cheltenham: Edwar Elgar.
Chojnicki, Z., Czyż, T. (2003). Poland on the road to a knowledge-based economy: a regional approach. W: R. Domański (red.). Recent advances in urban and regional studies. Studia Regionalia, 12, 199–213.
Chojnicki, Z., Czyż, T. (2006). Aspekty regionalne gospodarki opartej na wiedzy w Polsce. Poznań: Bogucki Wydawnictwa Naukowe.
Churski, P. (2008). Czynniki rozwoju regionalnego i polityka regionalna w Polsce w okresie integracji z Unią Europejską. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Coffey, W. (2000). T. Urban Geography, 21(2), 170–183. Coleman, J.S. (1990). Foundations of social thhe Geographies of Producer ServicesThe Geographies eory. Cambridge: Belknap Press of Harvard University Press.
Colombo, M.G., Grilli, L., Piscitello, L., Rossi-Lamastra, C. (2011). Science and innovation policy for the new knowledge economy. Cheltenham: Edward Elgar Publishing.
Domański, S.R., (1993). Kapitał ludzki i wzrost gospodarczy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Dominiak, J. (2006). Struktura i organizacja otoczenia biznesu w aglomeracji poznańskiej. Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe.
Dominiak, J., Churski, P. (2012). Rola innowacji w kształtowaniu regionów wzrostu i stagnacji go- spodarczej w Polsce. Studia Regionalne i Lokalne, 4, 54–77.
Drucker, P. (1993). Post-Capitalist Society. Oxford: Butterworth Heinemann.
Eichengreen, B., Gupta, P. (2009). The two waves of service sector growth. NBER Working Papers Series, 14 968.
Etzkowitz, H., Leydesdorff, L. (1995). The Triple Helix: University-Industry-Government Relations: A Laboratory for Knowledge-Based Economic Development. EASST Review, 14, 14–19.
Fagerberg, J., Mowery, D.C., Nelson R.R. (red.) (2004). Oxford Handbook of Innovation. Oxford: Oxford University Press.
Feldman, M., Link, A. (red.) (2001). Innovation policy in the knowledge-based economy. Dordrecht: Kluwer.
Flejterski, S., Panasiuk, A., Perenc, J., Rosa, G. (2005). Współczesna ekonomika usług. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe.
Freeman, Ch., Soete, L. (2009). Developing science, technology and innovation indicators: What we can learn from the past. Research Policy, 38(4), 583–589.
Fukuyama, F. (1999) (2016, 17 grudnia). Social capital and civil society. IMF Conference on Second Generation Reforms. Pozyskano z http://www.imf.org/external/pubs/ft/seminar/1999/re- forms/ fukuyama.htm
Illeris, S., (1996). The Service Economy: A Geographical Approach. Chichester: Wiley.
Ilnicki, D. (2009). Przestrzenne zróżnicowanie poziomu rozwoju usług w Polsce. Teoretyczne i praktyczne uwarunkowania badań. Rozprawy Naukowe Instytutu Geografii i Rozwoju Regionalnego Uniwersytetu Wrocławskiego, 11.
Jakubowicz, E. (2000). Rola usług „nowych” w przekształceniach systemu miast regionu dolnoślaskiego. W: J. Słodczyk (red.). Społeczne, gospodarcze i przestrzenne przeobrażenia miast. Opole: Uniwersytet Opolski, 177–186.
Jewtuchowicz, A. (1996). Powstawanie środowiska i sieci innowacji. Teorie i rzeczywistość.
W: K.B. Matusiak, K. Zasiadły, T. Broczkowski, M. Pietraszewski (red.). Ośrodki innowacji i przedsiębiorczości w Polsce. Poznań: Stowarzyszenie Organizatorów Ośrodków Innowacji i Przedsiębiorczości, 59–74.
Katouzian, M.A. (1970). The Development of the Service Sector: A New Approach. Oxford Economic Papers, 22, 362–382.
Keeble, D., Lawson, C., Moore, B., Wilkinson, F. (1999). Collective learning processes, networking and institutional thickness in Cambridge region. Regional Studies, 33(4), 319–332.
Kłosiński, K. (2000). Zmiany w strukturze wytwarzania usług rynkowych w latach 1990–1998. W: A. Lipowski (red.). Struktura gospodarki transformującej się. Polska 1990–1998 i projekcja do 2010. Warszawa: Polska Akademia Nauk, 175–209.
Komorowski, J. (2010). Kapitał ludzki i społeczny a zróżnicowanie innowacyjności gospodarki w podregionach Wielkopolski. Studia Oeconomica Posnaniensia, 131, 62–80.
Lin, N. (2001). Social capital. A theory of social structure and action. Cambridge: Cambridge University Press.
Longhi, C. (1999). Networks, collective learning and technology development in innovative high technology regions: The case of Sophia-Antipolis. Regional Studies, 33(4), 333–342.
Lundvall, B.A. (2000). Gospodarka ucząca się: Pewne implikacje dla bazy wiedzy o systemie ochrony zdrowia i edukacji W: Zarządzanie wiedzą w społeczeństwie uczącym się. Centrum Badań nad Edukacją i Innowacją OECD. Warszawa: Ministerstwo Gospodarki. Departament Strategii Gospodarczej, 117–133.
Lundvall, B., Johnson, B. (1994). The Learning Economy. Journal of Industry Studies, 1(2).
Markowski, T., Drzazga, D. (2008). Rola wyższych uczelni w rozwoju społeczno-gospodarczym i przestrzennym miast. Warszawa: Komitet Przestrzennego Zagospodarowania Kraju Polskiej Akademii Nauk.
Nowakowska, A., Feltynowski, M. (2009). Metoda oceny potencjału innowacyjnego regionów. W: A.
Nowakowska (red.). Zdolności innowacyjne polskich regionów, 11–24.
Pakulska, T. (2005). Podatność innowacyjna Polski na napływ zagranicznego kapitału technologicznie intensywnego. Warszawa: Szkoła Główna Handlowa.
Pavitt, K. (2005). Innovation Processes. W: J. Fagerberg, D. Mowery, R. Nelson (red.). The Oxford Handbook of Innovation. Oxford: Oxford University Press, 86–114.
Piech, K. (2009). Wiedza i innowacje w rozwoju gospodarczym: w kierunku pomiaru i współczesnej roli państwa. Warszawa: Instytut Wiedzy i Innowacji.
Pietrzyk, I. (2001). Polityka regionalna Unii Europejskiej i regiony w państwach członkowskich. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Putnam, R. (1993). Making democracy work: civic traditions in modern Italy. Princeton, New Jork: Princeton University Press.
Runge, J. (2007). Metody badań w geografii społeczno-ekonomicznej – elementy metodologii, wy- brane narzędzia badawcze. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Stone, W., Hughes, J. (2000) (2016, 17 grudnia). What role for social capital in family and how does it measure up? Family futures: Issues in research and policy. Australian Institute of Family Studies Conference. Pozyskano z http://aifs.gov.au/conferences/aifs7/stone.pdf Uppenberg, K. (2009). Innovation and economic growth. EIB Papers, 14(1).
Werwicki, A. (1998). Zmiany paradygmatu geografii usług. Przegląd Geograficzny, 70, 3–4.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Artykuły publikowane są zgodnie z warunkami licencji Creative Commons (CC BY-ND 4.0; uznanie autorstwa-bez utworów zależnych).
